Hocam yıllar geçti... Beni hatırlarmısınız bilmem. Ben sizin tabirinizle amele çırağı... O yıllarda yeni mezun olmuştum.
Evlendim ve beş yaşında bir kızım ve yedi yaşında bir oğlum oldu. Önemli bir şirketin üst yönetiminde kendime yer buldum.
Bizim kızın Atatürk ile bir ödevini ararken sitenize rastladım. O zamanlar internet siteniz yoktu, gerçi o yıllarda Türkiye'de internet de tam anlamı ile yoktu.
Sitenizi okurken yıllar öncesine geri döndüm. Bu kadar yıl geçmesine rağmen hala çizginizden bir adım bile değişmemişsiniz.
Sizden öğrendiklerim, sayenizde yurtdışında iş bulmam ve beni idealist gençlik hayellerinden kopartıp hayatın gerçek yüzüyle tanışmama vesile olmanızdan hayatımın sonuna kadar minnettar kalacağım.
Bugün bir nebze sizin ekmeğinizi çocuklarıma yediriyorum.
Hakkınızı helal edin. Allah hep yolunuzu açık, nice Yüceller yetiştirmeniz için ömrünüzü daim etsin.
Yücel Köksal